Winnipeq
We hebben nog enige tijd in BC zoet gebracht om de aansluitende ontmoeting met de zus en zwager van Gerard te kunnen laten plaatsvinden. We hebben in de zuid oost hoek van BC nog de zalmtrek van de rode zalmen bij een vissentrap waargenomen. Ook een serie ronde vijvers, die we helaas niet van dichtbij konden zien omdat het land van de indianen was. In al die soort vijvers zitten verschillende mineralen, die prachtig opkleuren bij zonnig weer.
Bij Revelstroke kwamen we " the last Spike" tegen. Dit is de laatste ingeslagen nagel in 1895 van de Trans-Canadian spoorlijn, die de Passific- met de Atlantische oceaan verbindt. Aan deze spoorlijn hebben duizenden Chinezen gewerkt, die vanuit hun miserabel bestaan in China, hun geluk in Canada zochten. Deze immigranten werden als "vuil" behandeld. Dit zagen we o.a. in Moose Jaw, ja een gehucht, maar wat voor een!
Het werd little Chicago genoemd, omdat het na de drooglegging in Amerika het toevluchtsoord van Al Capone werd. Moose Jaw heeft ondergrondse tunnels die de huizen met elkaar verbind. Ondergronds werkten ook de Chinezen als slaven in wasserijen en keukens om de kosten van hun overtocht terug te verdienen. " Big Al" had er ondergronds zijn eigen telefooncentrale en brouwerij voor de wiskey. Ongezien konden de vaten zo naar het treindepot gebracht en gedistribueerd in de VS. Dit was een super leuke excursie ondergronds!
Vanuit BC kwamen we in Calgary op de Trans-Canadian Hwy. Deze is van Vancouver tot aan Moncton in Novo Scotia 7821 km lang! Het is vanuit Calgary gereden alleen maar prairie gebied. Kaarsrechte vlakke wegen met alleen maar gras en soms graanvelden.
Kwamen we opeens een pareltje tegen. Een Grand Canyon in het klein. Door erosie uitgesleten gebied, niet zo diep als z'n grote broer, maar toch. Er zijn daar botten van Dino's gevonden. Daar hebben we een mooie wandeling gemaakt, maar wel veel slangen!
Medicine Hat, what's in a name, waar we doorheen reden heeft de grootste Tipi ter wereld.
Vanaf hier (even voorbij Winnipeg) is het nog 3500 km naar Halifax. Eitje ...... maar het einde nadert wel dat we een jaar rondgereisd hebben.
Het stemt ons enigszins weemoedig, maar ook aan dit komt een eind.
