Hallo Allemaal,
Dit is een ingelaste, eigenlijk onbedoelde, Panamerican update.
We zijn op het prachtige Vancouver Island. Eerst naar Victoria, de hoofdstad van het eiland. Leuke gezellige plaats met wel 660.000 inwoners.
Maar na Seattle, Vancouver en Victoria, werd het tijd om weer de natuur in te gaan! Via Port Alberni gingen we op weg naar Tolfino om walvissen te spotten. 20 km voor Tolfino, 10uur koffietijd, hebben we camper bij het strand neergezet. Gerard kreeg daar, vanuit het niets, heftige pijnen die maar niet ophielden. Na 20 min heb ik de plaatselijke parkwachter gevraagd om de ambulance. Eerst kwamen paramedics die Gerard zuurstof gaven. Even later kwam de ambulance die Gerard 25 km verderop naar Tolfino ziehenhuis. Eigenlijk een veredelde eerste hulppost. Het bleken zeer pijnlijke koliekaanvallen te zijn. Echo wees uit dat het galstenen waren. Bloedonderzoek en infuus volgden evenals de morfine om de pijn tegen te gaan. Maar helaas kon Tolfino ziekenhuis niets verder voor ons betekenen, want opereren kon daar niet. Wij in een ambulance de 100 km lange rit (2 uur rijden) naar het ziekenhuis in Port Alberni. Gerard heeft voor aanvang van deze rit nog 1x extra morfine gehad. Daar naar de SHE waar verder onderzoek door de chirurg plaatsvond. Gerard had toen geen pijn meer en de noodzaak van een spoed ok was er niet meer. We warden verzocht maandag de 22e om 8u ons wee rte melden. Als voorzorg hebben we recept voor 60 tabletten morfine meegekregen, die we bij de plaatselijke drugstore verzilverd hebben.
We hebben de nacht in een hotel vlak bij het ziekenhuis geslapen en de volgende dag, Gerard was nog steeds pijnvrij, zijn we met de bus weer naar Tolfino gegaan om de camper op te halen. Die hebben we op het parkeerterrein van het ziekenhuis neergezet om maandagmorgen zoals beloofd ons te vervoegen bij de bali. Aldus geschiedde. Daar zijn weer bloedonderzoeken gedaan en een echo. Als afsluiting een consult van de chirurg. De kans dat er weer een koliekaanval komt is zeker, maar wanneer….kan morgen, kan over een half jaar. Met een vetarm diet zou de kans hierop aanzienlijk verkleinen, maar guaranties waren er niet. We hebben besloten NIET over te gaan tot opereren, want een evtuele operatie in Port Alberni kan pas over twee weken. Dat duurt ons te lang. mocht het evtueel onderweg toch nodig zijn, dan zijn er goede voorzieningen.
We hopen natuurlijk dat de stenen zich rustig houden, dus Gerard kan geen chips, friet, eieren etc meer eten. Volgende update zal hopelijk weer mooie natuurfoto’s bevatten.
