Ecuador / Colombia / Cartagena
De eerste rijdag hebben we in konvooi gereden, dit duurde echter verschrikkelijk lang. Niet iedere deelnemer heeft ervaring met konvooi rijden. Einde van deze rijdag zeiden enkelen (waaronder wij) “dit doen we niet nog een dag”. Natuurlijk, konvooi rijden in dit onstabiele land is misschien nodig. De volgende dag hebben we in groepjes van 2 campers gereden en dat ging veel beter.
De route nr 25 is DE PanAm, de hoofdroute van zuid naar noord en v.v. De weinige zijwegen leiden niet naar een andere route en dus is er ook geen omleiding te maken. De route 25 wordt nu door het leger onder controle gehouden, op elke strategisch punt (m.n. bruggen) staat het leger paraat. Vaak staat er ook een pantserwagen met geschut, maar altijd zandzakken beschut tegen . . . . . . Ondanks de geweren die ze altijd dragen, staken ze altijd wel hun duim naar ons op en konden we met een big smile verder rijden. Dat het een onstabiel land is bleek de 3e rijdag. Met nog 170 km te gaan die dag stonden we om 12.00 uur muurvast. Wat bleek: de studenten hadden de route 25 geblokkeerd omdat ze het niet eens waren met de gang van zaken? Pas om 16.30 werd de blokkade opgeheven, maar voordat de stoet vrachtwagens weer een beetje konden doorrijden werd het later en later. Wij hebben nog behoorlijk moeten doorrijden om toch om 19.00 uur op plaats van bestemming te komen. Inmiddels was het al donker geworden en in Colombia wordt zeer sterk ontraden om dan te rijden. Naderhand bleek dat wij als enige op plaats van bestemming waren aangekomen en de anderen hebben de nacht op een parkeerplaats van een tankstation door gebracht .
Bij de grens Ecuador/Colombia hebben we onder politiebewaking onze dollars (want Ecuador voert de US$ als betaalmiddel) deze omgeruild voor Colombiaanse peso’s. Het zijn zoveel nullen die je krijgt, dat geldhandelaren daar listig gebruik van kunnen maken!
In Medellin, de cocaïne stad bij uitstek, zijn we per ongeluk in een volksbuurt terecht gekomen. Nu staat die stad als zeer gewelddadig bekend! Oei, wat nu! Vrijwel direct kwamen er twee agenten op een brommer, die ons weer naar de goede weg leidden. Klasse!
Hier in Colombia kom je verkeersborden tegen dat je niet in slaap mag vallen onder het rijden. Trekkers met 5 aanhangers zijn heel gewoon. Met elke auto kan je meerijden, nou ja meerijden? Hang er maar achteraan! Zowel de ezel als het paard en de os worden hier veelvuldig als lastdier gebruikt. Verder is ook hier een groot verschil in bevolkingsklasse, de een heeft een privé zwembad en de ander leeft onder een plastic zeiltje.
Maar goed we staan op een parkeerterrein van een hotel in Turbaco, een 15 km van Cartagena af. Van hieruit kunnen we wachten op de verscheping van onze campers. Intussen gaan we nog wel een citytour maken door Cartagena en zullen we maar verwachting de 26e vliegen naar Panama.
