Queensland, the Sunshine State
Vanuit Katherine zijn we gestart aan onze 2200 km lange tocht naar de Pacific kust. De Stuart Highway (ruim 3000 km) doorklieft Australië van Noord naar Zuid. Op deze weg wordt in oktober de jaarlijkse Solar Callenge verreden, een competitie met op zonnepanelen voortgestuwde auto’s tussen vele universiteiten ter wereld, maar waar ons land m.n. Delft en Enschede vaak excelleren.
Voor Tennant Creek hebben we de Stuart hwy verlaten en koersten oostwaarts. We hebben er 9 dagen over gedaan voordat we bij de Stille Oceaan waren. Je komt totaal 3 Roadhouses tegen voor tanken en de inwendige mens en 1 redelijke plaats. Slapen doe je naast de weg, want er zijn geen campings. Soms ligt de slaapplek vlak langs de weg of er ‘n stuk vanaf, sommige hebben schaduw en/of wc. Hier kwamen we begrip: “bierclock” tegen. Je gaat met je bier/wijn zo rond 16-17 u een praatje maken met de andere overnachters. Geeft ‘n goed en veilig gevoel dat je je pappenheimers ‘n beetje kent. De weg was goed. De tweebaansweg werd soms eenbaans, zodat beide voertuigen met de wielen in de berm moesten. Gelukkig was er niet veel verkeer, zo’n 10 auto’s per dag. Ergens op deze weg verlieten we Northern Territory en kwamen na fruitvliegcontrole aan in de volgende provincie: Queensland. De klok moest weer ‘n halfuur terug. Tijdsverschil met Nederland is nu 8 uur.
Het was 2200 km een prairie landschap, waar we vele kangoeroes. koeien en zelfs een wild zwijn gespot hebben. Maar naarmate we meer bij de kust kwamen hoe heuveliger het werd met uitschieters van 1100-1600 mtr. We kwamen nu in de Wet Tropics. Daar zagen we voor het eerst sinds tijden weer wolkjes die uitgroeiden tot een regenbui. Maar we hebben ononderbroken 74 dgn alleen maar zon onder een strakblauwe hemel gehad! Wat ‘n unicum!
Komende door het regenwoud naar de kust zagen we weer de palmbomen, het kleurrijke groen, enorme rietsuikervelden, bananen- en theeplantages, de stalletjes langs de kant met verse mango’s, papaya’s advocado’s en ananas. Het was een lust voor het oog! Wat ‘n contrast met het monotone landschap achter ons. Maar toch heeft de desolaatheid van de prairie een bepaalde schoonheid. Waar vindt je Nederland nog nog gebieden waar je tot aan de horizon kan kijken zonder hoogspanningsmasten, kerktorens en flatgebouwen te zien!
We zijn eerst verder noordwaarts gereden, naar Cooktown een alleraardigst plaatsje en vandaar wilden we langs de kunst naar het Daintree NP. Maar de auto’s die we in Cooktown zagen en deze dirt-road gedaan hadden, hebben het ons afgeraden. Erg modderig met veel slipgevaar en steile hellingen. Hun auto’s zagen er met dikke plakken modder, geheel oranje uit. Ook verder naar boven naar Cape York hebben we daarom niet gedaan, want onze banden zijn aan vervanging toe. Dat bekijken we in Brisbane of Sydney!
Cairns is een levendige stad met een prachtige boulevard. Vanuit hier hebben we ons ingescheept naar het Great Barrier Reef. Het rif ligt op 80 minuten varen vanuit Cairns. Wat is Gerard beroerd geworden! De eerst duik heeft hij alleen maar in de kombuis gelegen. Gelukkig werd het na de lunch en twee pilletjes van de kapitein een stuk plezieriger voor hem en heeft hij aan de tweede duik wel deelgenomen. We waren 15 jaar geleden al eens gaan snorkelen bij een ander rif, maar wat is het rif achteruit gegaan! Zoveel bruin geworden, jammer!
Onder Cairns ligt in het regenwoud een klein paradijsje: Paronella Park. Beginjaren van de vorige eeuw heeft een Spanjaard een kasteel gebouwd naast een waterval, waar hij via hydro electric, energie genereerde en zo het kasteel kon verlichten. Na z’n dood is het kasteel weer overwoekerd, maar sinds 20 jaar is het weer in ere hersteld, weliswaar aangetast door betonrot.
Het regenwoud in Queensland bestaat al ruim honderd miljoen jaar (dat van het Amazonegebied “slechts” 10 miljoen jaar). De Cassowaries die in het regenwoud leven zijn erg schuw en er zijn er nog maar 2000, dus overal staan waarschuwingsborden. Maar helaas niet een kunnen spotten.
Ik heb m’n verjaardag in Mission Beach gevierd, waar het regenwoud tot aan de oceaan rijkt. Heel bijzonder om het in Australië te vieren. Felicitaties uit Amerika, Canada, Afrika en Europa, wat ben ik toch een gezegend mens! Ik wil iedereen hartelijk danken voor de felicitaties, het was de kers op de taart.
We gaan nu in een heel langzaam tempo zuidwaarts. Hier is de temperatuur nog heerlijk, maar onder Brisbane is het nog winter met 14 gr overdag en 5 gr ’s nachts. Brrrrr.
