Kust en Hinterland
De kustlijn is erg mooi. De zee kalm en de stranden groot, veelal leeg. Overal in zee hangen Stinger-netten, die kleine steek-kwallen proberen tegen te houden. Mocht je toch gestoken zijn, dan staat overal “vinigar” op de jeuk te verlichten.
Vanaf Airlie Beach zijn we het binnenland in gegaan. De Aussies noemen dit het Hinterland. Het landschap werd weer heuvelachtig en na de rietsuikerplantages zagen we de katoenvelden en de pindaplantages. Wat is dit continent toch gezegend met bodemschatten. Zoveel koper- goud- en ijzerertsmijnen, opaal, saffier, topaas, amethist, japis en diamant. En bovengronds op de vruchtbare lavagronden de fruitbomen, de tropische vruchten zoals ananas, papaya, mango, citrus, sinaasappels, bananen en druiven.
Maar er moet wel ‘n prijs betaald worden. Jaarlijks komen er vele cyclonen over dit deel van Australië en er zijn heel veel “cycloonshelters” op strategische plekken, waar geschuild kan worden. In Mackay kregen we bij de VVV van een Nederlandse vrouw die daar werkt, de tip om naar Broken Hill te gaan. Dat is een NP waar de zeldzame platypus zwemt, leeft. Het Nederlandse woord is, dacht ik vogelbekdier, is 25-30 cm groot en leeft in de zelfde habitat als de bever, in beekjes. Laat daar nu ook de BBC in geïnteresseerd zijn. De documentaire die ze in 2019 uitzenden wordt hier opgenomen van dit grappige beestje.
In het binnenland zie je veel rode Greyhound bussen rijden die steden, dorpen met elkaar verbindt.
Onderweg kwamen we een soort paardenwedstrijd tegen waar we geamuseerd naar hebben gekeken en ergens ook een stoet oude auto’s, o.a. twee MG’s. Je begrijpt dat Gerard daar ‘n halve dag heeft staan praten met eigenaren en foto’s, adressen over en weer zijn uitgewisseld. De gastvrijheid was hier wederom geweldig, we konden met onze stoeltjes mee aanschuiven voor een gratis lunch!
In Rockhampton, de vleeshoofdstad van Australië , staat een levensgrote Heresford stier. In oktober is hier het jaarlijkse vleesfestival en is voor 2018 al helemaal uitverkocht! Iets onder Rockhampton passeerden we de Steenbokskeerkring en hebben officieel de Tropen achter ons gelaten en zijn nu in de Subtropen. Vanuit Rockhampton weer het Hinterland in gegaan en via zeer kronkelige, schattige weggetjes en max 600 mtr. hoge “bergen” via de Glasshouse Mountains, naar Brisbane gereden.
We hadden daar een druk programma. We moesten onze “Carnet de Passage” (officieel douane document) voor in-uitklaren van de camper verlengen, die in september a.s. verloopt. Eerst naar zuid Brisbane voor stempels bij de RACQ (soort ANWB) en toen naar noord Brisbane bij het airport naar de Border Force voor de resterende stempels. Een hele dag kwijt, maar gelukt!
Brisbane is de tweede stad van Australië met 5 miljoen inwoners. Het heeft een fenomenaal ondergronds netwerk van bussen van wel 3 verdiepingen! De camping, waar veel lorekieten en witte Kaketoes zijn, lag 15 km buiten het centrum, maar met speciale bus-wegen en tunnels waren we er in 20 minuten. Dit keer was het OV niet gratis, maar wederom hadden we geluk, de buschauffeurs waren “on strike”, dus gratis ritjes! De South-Bank heeft een groot gratis, natuurlijk ogend zwembad met life guards, een aangelegd strand en diverse eet- en drink gelegenheden. De Nord-Bank veel oude, mooi gerestaureerde huizen en winkels. Tussen de Nord- en South-Bank varen boten die heen en weer gaan.
Het weer momenteel is nog steeds aangenaam rond 25-28 gr, de nachten daarentegen worden kouder. Het zal dus niet lang duren voordat we het winterdekbedje over zullen doen.
