Griekenland-Turkije-Batumi
Van de veerboot in Igoumenitsa gingen we naar Kalambaka waar de Meteorakloosters bovenop de bergen gebouwd zijn. Via lange (steile) trappen hebben we deze bewonderd. Het was warm in Griekenland, maar gelukkig waren sommige trappen aan de schaduwzijde. Via Kalambaka naar Thesseloniki, waar we een paar dagen rust genomen hebben. Wat ons opviel was dat er zo weinig verkeer op de weg is. Wel wat meer in en rond grote steden, maar meestal hadden we de weg voor ons alleen. Via Kavala, Xanthi naar Alexandopolis, de laatste camping voor de grens met Turkije. Levensmiddelen zijn in Griekeland goed te krijgen in de vele Lidl’s en Carrefour’s. Hoe anders werd dat in Turkije!
De grensovergang met Turkije was n fluitje van een cent. We hebben de gastvrijheid van de Turken ook mogen ondervinden. Zonder tegenprestatie kregen we bij elke tankbeurt koffie/thee of een aansteker aangeboden. In een dorpje zomaar een tros druiven, zeer vriendelijke mensen die het je naar de zin proberen te maken. Onze eerste stop in Turkije was de bezichtiging van Istanbul en de kennismaking met alle roeptoeters op minaretten die 5x pd oproepen tot gebed. In Istanbul hadden we in het centrum aan de zee van Marmara een prachtplek om te overnachten, maar vrijwel direct onder de Blauwe moskee. Daar kan je om 5u ’s morgens echt niet doorheen slapen! We zijn totaal drie dagen in Istanbul geweest. Op deze overnachtingsplek kwamen we campers tegen die de rally Parijs, Peking, Istanbul gedaan hadden! Via hen tips gekregen wat ons allemaal te wachten zou staan. We hebben per hop on/hop off bus, per boot en lopend de stad bekeken. Wat ‘n wereldstad met 14 miljoen inwoners! Na Istanbul naar Akcakoca aan de Zwarte zee. Op de camping aldaar twee Nederlandse stellen, ook met de camper op pad. Zo krijg je van vele reizigers tips! Vanuit Akcakoca naar Ankara, de binnenlanden in. Wegen zijn soms slecht, maar meestal redelijk goed. Ankara met 4 miljoen inwoners hebben we links laten liggen en zijn verder zuidwaarts gegaan naar Cappadocië. In de zand/krijt rotsen zijn woningen gebouwd. Indrukwekkend. De ballonvaart is hier big business! Ook wij zijn om 4u opgestaan om dit mee te maken! Het waren zeker 100 ballonnen die gezamenlijk de lucht ingingen. Spectaculair. Na Cappedocië naar Bogazkale waar opgravingen zijn gedaan van de Hettitische beschaving. Gesproken met een Duitse acheologe, die met de mannelijke inwoners van Bogazkale, 2 maanden per jaar de reconstructie doet. Hattusa was ca 1600-1200 v Chr. de hoofdstad van een rijk zo groot als Turkije, Syrië en Irak. Het eerst geschreven vredesverdrag op kleitabletten, was tussen de Hettische koning Hattushili 111 en de Egyptische Farao Ramses 11. Een kopie van dit tablet ligt in het gebouw van de Verenigde Naties. Van Bogazkale noordelijk naar Samsun wederom aan de Zwarte zee en onze voorlaatste stop naar Georgië. Vanaf Samsun naar de grens is een weg steeds maar langs de Zwarte zee met lintbebouwing van huizen en hotels.
De grensovergang met Georgië was rommelig. Wordt geen Duits of Engels gesproken en alles staat in een cyclisch handschrift, wat niet te herleiden is. Na de vriendelijkheid van de Turken, is de stugheid, norsheid en onvriendelijkheid van de Georgiërs, lastiger. Het verkeer vanaf de grens naar Batumi was een chaos. Verkeer op de tweebaansweg passeert links en rechts, haalt in waar het niet kan en drukt je gewoon van de weg. Alvast ’n voorproefje voor straks in India! Georgië is geen islamitisch land, sterke drank is overal te verkrijgen, dus ook veel dronkenmannen! Ik had van een vriendin (net terug van een reis door Georgië) tijdens onze afscheidsborrel van haar twee kaarsen gekregen. Ria sprak de wens uit dat ik deze in Batumi in de kerk zou aansteken en bidden voor een behouden reis! Bij deze Ria!
We staan nu midden in de mooie Botanische tuinen in Batumi te wachten op de andere reizigers die zo zoetjes aan binnendruppelen. In deze tuin staat een trouwlocatie waar op zaterdag en zondag de bruidsparen met hun gevolg in dikke Mercedessen, Range Rover, Hummer en BMW’s af en aan komen rijden.
Woensdag 1 okt “gehts loss”. Om dit blog te versturen moet wel wat werk verricht worden. Naar de administratie in dit park, waar een Wifi vrije zone is, moeten 392 treden beklommen worden. Maar dat hebben we er graag voor over!
Lieve groeten Gerard en Thea
