Thailand 1e deel
Op weg naar de grens Myanmar/Thailand kwamen we bij een wegopbreking muurvast te zitten in modder/rode leem en water. Met geen mogelijkheid lukte het er op eigen gelegenheid uit te komen. Voor de grote MAN truck van de organisatie was het n fluitje van n cent om ons eruit te trekken.
Zo gauw als je de grens met Thailand passeert, veranderd het landschap totaal. Brede wegen, prachtig gekleurde middenbermen van bloemen, overal supermarkten te kust en te keur, levensgrote reclameborden, je waant je bijna in Amerika!
Alles schoon en netjes, mensen begroeten je met gevouwen handen en ‘n diepe buiging! Het was wel wennen dat we niet meer de enige toeristen zijn, die we in Myanmar etc. wel geweest waren.
Na Mae Slot naar Chang Mai, een toeristische trekpleister. Daar zijn we beiden naar ‘n locale kapper gegaan, want eerlijk is eerlijk er zat geen model meer in na zoveel keer bij elkaar de haren geknipt te hebben!
We hebben als groep daar in een Duits restaurant Schweinehaxe met zuurkool gegeten!
De Thai geloven in Boedha en in geesten, er staat voor elk huis een mini huisje om de geesten gunstig te stemmen en daar wordt ook geofferd. Vele tempels hebben Chinese invloeden met draken en slangen om boze geesten buiten de deur te houden. Er zijn vele ruïnes en tempels vooral in Sukhothai, die dateren uit de 12e eeuw. Sommigen lijken wel wat op Angor-Wat in Cambodja, vertelde de gids.
Bijgelovig zijn de Thai ook. Elke dag heeft z’n eigen kleur, zondag is zwart, maandag is geel enz. Draag je op zo’n dag ’n kledingstuk in die kleur, dan brengt dat geluk.
Op de fruitmarkt hebben we local exotisch fruit gezien en geproefd. Heerlijk! Overal ook stalletjes met eten en vers geperst fruit!
De laatste dag van ons verblijf (er komen straks nog 15dgn als we uit Cambodja komen) in het noorden van Thailand hebben we een boottocht op de Mekong rivier gemaakt, die meer dan 4500 km lang is. Deze rivier is hier de grens tussen Thailand en Laos waar we nu naar toe gaan. Het weer is hier instabiel, onweer en fikse regenbuien. De luchtvochtigheid wordt daardoor alleen maar groter, pffff. Maar het feit dat we geleidelijk gewend raken aan deze warmte maakt het minder erg als dat je met ‘n vliegtuig Indo China binnenkomt. Je zit hier in de gouden driehoek, wat drugs aangaat. Overal op de weg zijn daarom om de haverklap politieblokkades. We hebben inmiddels een film over Laos gezien om ons voor te bereiden op wegen, mensen en gewoonten.
We zullen zien!
