donderdag 25 december 2014

Nepal

De twee laatste dagen in India, voor we de grens met Nepal overgingen, kregen meerdere leden van de groep een “afscheidscadeautje”. We kregen een Dehli belly, de een heftiger dan de ander. Ik ben er 5 dagen mee “zoet” geweest.

Toen we Nepal binnenreden, was het net of we door ’n deur in een andere wereld kwamen. Zo in tegenstelling met India. In Nepal bijna lege, maar redelijk goed onderhouden wegen, geen getoeter, geen opdringerige mensen, geen rotzooi langs de kant van de weg, openbare toiletten en er wordt ‘n begin gemaakt met gescheiden inzamelen. Wat ‘n verademing! En tot Kathmandu schone zuivere lucht om in te ademen. De eerste aanblik op het Himalaya gebergte en de Anapurna 1 t/m 4 in z’n volle glorie te aanschouwen was een “Wauw” moment. Wat zijn wij nietige wezens bij zulke reuzen en welk een voorrecht dit te mogen zien!

In Pokhara werd Gerard 65 jaar en ik had zo bedacht hem een rondvlucht richting de Anapurna, de een na hoogste berg ter wereld, te geven. Maar er bleef steeds hardnekkige mist hangen, waardoor vliegen niet mogelijk was. In de groep heeft Gerard o.a. op Old Amsterdam getrakteerd. Maar we moeten allebei zeggen dat de Yak-kaas uit Nepal bijna net zo lekker is! Pokhara is een plaats waar vele toeristen komen, Koreanen, Chinezen en Europeanen. Vanuit hier starten, meestal in augustus, de expedities naar de Anapurna. In deze plaats konden we na twee maanden vegetarisch, weer een steak eten!

Naar Pokhara over verschillende bergpassen richting Kathmandu. Wat ’n smog-stad! We hebben daar als eerste stoffen mondkapjes gekocht. Te voet door de “Altstadt” is wondermooi. Op elke hoek van de straat of kruising is wel een tempel. Met de bus daarna naar Bhaktapur, nog ‘n authentiek stukje Nepal. Ook naar een stupa geweest, waar in de middag honderden mensen constant rondjes om de stupa lopen en bidden. Een stupa bevat, volgens overlevering relikwieën van Boeddha, dus een heilige plaats. In Kathmandu heeft Gerard z’n verjaarscadeau alsnog kunnen verzilveren! Met een privé jet zijn we ’s morgens om 7.30 met 18 andere personen op 6000 mtr. hoogte richting de M. Everest gevlogen. Wat n aanblik, wat mooi. Dit was ‘n verjaardagscadeau om nooit te vergeten!

Vanuit Kathmandu over weer andere bergpassen naar Chitwan National Park. We stonden in ‘ n mooie tuin, maar direct aan een rivier waar krokodillen zwemmen, olifanten baden en neushoorns te zien waren. Om de tuin stond hoog voltage stroom tegen deze indringers! We zijn in Chitwan naar Nepalees dansen geweest. Erg kleurrijk en boeiend.

Wat kunnen we zeggen over drie weken Nepal:

Het is een land waar China (waar niet in de wereld) aan de poort staat te rammelen om te investeren, evenals de VS en EU. Maar Nepal bewaard zijn onafhankelijkheid en laat mondjesmaat investeerders toe. Het leeft van toerisme; akkerbouw is voor eigen consumptie, verder moet veel uit India of China geïmporteerd worden. Wat ons verder opvalt dat het hier in Nepal blijkbaar een goed klimaat is voor mandarijnen. Okt, nov, dec, zijn de plukmaanden en op elke hoek van de straat te koop. Net als in India is hier het kastensysteem onderdeel van de samenleving. Het is ondenkbaar dat hier assimilatie ontstaat.  Water is vaak slecht te krijgen of vies, daarom laten we vaak vrachtwagentjes met flessen van 20ltr komen voor onze watertank. Het is voor de Neplezen drinkwater, maar voor ons westerlingen is het douchewater. Vlooien komen hier veelvuldig voor en je ziet dan ook geregeld moeders de kinderen hierop inspecteren. Qua speelgoed hebben de kinderen niet veel; een hoepel met stok, plastic samen gekneed tot een voetbal. Zakdoekje leggen, wat wij vroeger op school ook deden, wordt hier nog steeds gedaan.  Een ander apart geval  is wat ze op de weg leggen en waar overheen gereden moet worden. Het leken wel koeienvlaaien , maar navraag leert dat het een soort gerst is, waar sap nog uit “gereden” moet worden. Hierna wordt het gebakken en gegeten!

Het land is voor 90 % Hindoe en 10% boeddhistisch. Beiden geloven kennen geen kerst, laat staan een versierde kerstboom. Nergens zie je uitingen van kerst! De organisatie had vanuit Duitsland een weihnachtsstol laten invliegen naar Kathmandu. We hebben als groep zelf maar onze eigen kerst gecreëerd! Twee blokfluiten, gitaar, mandoline en slagwerk zorgden ervoor dat op “heiligenabend” wat de Duitsers de 24e noemen, er vrolijk door ons allen tezamen kerstliederen gezongen werden. De weihnachtsstol met roomboter gaf er ‘n extra kersttintje aan!  Toch ‘n beetje kerstgevoel!