Vietnam
Via Lao kwamen we in het noorden Vietnam binnen. Het eerste wat opvalt, als je Vietnam binnenkomt, zijn de enorme rijstvelden. Japan heeft zich ingekocht in de rijstproductie en alles staat onder streng toezicht, qua pesticiden, van de Japanse overheid. De Vietnamezen zijn bescheiden, vriendelijk en behulpzaam, ook al verstaat het merendeel geen woord Engels. We mogen met de camper door Vietnam, maar de overheid heeft de regel dat je voor elke nacht in Vietnam, er ook een hotelreservering moet zijn. Sommigen van de groep blijven trouw aan hun camper, maar wij vonden het weer fijn om wat meer bewegingsruimte te hebben. Het waren mooie hotels, maar sobere, met als verlichting 1 TL-balk in de kamer. De kamerprijzen zijn in Vietnam niet duur maar de hotelovernachtingen waren al meegerekend in de reissom. Vrij om te reizen met de camper ben je maar in beperkte mate. Het agentuur-schap en de overheid bepalen de hotels en de routes.
Er leven in Vietnam 53 verschillende minderheidsgroepen, elk met hun eigen identiteit, haardracht en kleding. Verschillenden hebben we gefotografeerd. Veel bloementeelt, chrysanten, rozen en lotusbloemen worden verkocht voor huisdecoratie. De welvaartstand in Vietnam is hoger dan b.v. het buurland Laos. De bevolking is al vroeg op. Om 6u a.m. is het al ’n drukte van belang. In parken en op stranden fitness en tai chi, iedereen is in beweging!
Op het politieke toneel is er maar 1 partij en dat is het communisme. De doctrine van het communisme gaat de hele dag door de luidsprekers. Noord- en Zuid Vietnam waren ooit gescheiden landen. Noord Vietnam heeft gevochten tegen de Chinese en Franse overheersing en gewonnen, toen was de weg vrij voor Ho Chi Min om in Noord Vietnam het communisme te introduceren. Toen dat ook in Zuid Vietnam steeds meer aanhang krijg, hebben de Amerikanen geïntervenieerd, met alle gevolgen van dien. Het oorlogsmuseum in Saigon geeft dit goed weer. Buiten de miljoenen bommen, agent Orange, ook 72 miljoen liter gifstof is over het land uitgespreid, wat tenslotte ook het DNA van mens en dier terecht komt. Vele misvormde mensen gezien. Van de oorlog zelf is na 40 jaar in het land niets meer te zien, op het Warmuseum na, de tunnels van de Vietcong in Cu-Chi en de vele graven. Zelfs het beroemde REX hotel, waar de talrijke journalisten tijdens de Vietnam oorlog logeerden is nu een 5 sterren hotel geworden. In het noorden van Vietnam wordt het Confucianisme en Boeddhisme en in het zuiden Boeddhisme en Katholicisme als religie aanbeden. Een sociaal vangnet is erin Vietnam niet. Gezondheidszorg is niet gratis en vanaf middelbare school dient het schoolgeld zelf bekostigd te worden. Vietnam heeft een jonge bevolking. Van de totale populatie is 60% onder de 30 jaar.
Hanoi is een grote stad waar veel koloniale resten aanwezig zijn en waar het Mausoleum, vervaardigd met Russische steun, van Ho Chi Min staat. Halong Bay met z’n Karstgebergte, wat loodrecht uit zee omhoog komt en waar ook gedeeltelijk met ’n klein bootje onderdoor gevaren kan worden, was indrukwekkend. Evenals de plaatsen Hue, wat ooit een keizerlijke residentie was met z’n verboden stad naar voorbeeld van Peking en Hoi-An, ooit een belangrijke havenplaats als foerage voor de Oost Indische Compagnie en Portugese schepen die op Japan voeren. Saigon is een stad met 7,5 miljoen inwoners en 4 miljoen bromfietsen. Gek wordt je ervan en het is een hele kunst de straat over te steken tussen de wirwar van brommers door. De Notre Dame kerk in Saigon is gebouwd met alleen maar materiaal wat afkomstig is uit Frankrijk. De bruidjes die zich op de gevoelige plaat laten vastleggen bij karakteristieke gebouwen, zijn talrijk. De Mekong delta, waar de VC zich makkelijk konden verschuilen voor de GI, was zeker de moeite van het bekijken waard. Hoe zuidelijker hoe, warmer en klammiger. In Noord Vietnam daarentegen 19 gr en miezerig weer. De boeren noemen deze regen “lucky rain”, erg groeizaam. De mentaliteit tussen de Noord- en Zuid Vietnamezen is groot. Noord Vietnamezen zijn spaarzaam en denken aan de dag van morgen. De Zuid Vietnamezen zijn meer bourgondisch ingesteld. Het zijn allemaal wel harde werkers en de Vietnamezen lopen op in landelijk gebied inderdaad allemaal met de typerende puntmuts van stro op. De wegen zijn over het algemeen goed te berijden (behalve de AH1 met veel wegopbrekingen) en soms rijd je op wegen waar niemand is. De middenbermen zijn puntgaaf gesnoeid en gemillimeterd. Vaak ook afzichtelijke kolossale monumenten. Wat ook opvalt in Vietnam is, dat het nog gewoon is om te roken in restaurants! Wat er allemaal vervoerd wordt op de brommers! We hebben een koe vastgebonden achterop gezien, ’n koelkast, ’n lantaarnpaal, meerdere varkens, en 6 schommelstoelen. Het land is van de staat en daarom is menig huis heel smal en hoog, de pacht die dan afgedragen moet worden is zodoende minder. Ook hier, net als in Laos, moet een bepaald percentage van de oogst of nering, afgedragen worden aan de staat. Al met al zijn we bijna drie weken in Vietnam geweest. Heel veel gezien en indrukken opgedaan. We verlaten het mooie Vietnam en gaan de grens met Cambodja over.
Na rijp beraad hebben we besloten om de camper definitief NIET te verschepen naar Australië. De camper is een dermate conditie, dat er veel gerepareerd dient te worden. Daarom verschepen we de camper op 27 april vanuit Singapore naar Bremerhaven. Hij is dan twee maanden onderweg. Langs Korea Japan, West Amerika, Panamakanaal, Oost Amerika en dan Bremerhaven. Zelf vliegen we de 3e mei terug naar Nederland.
Groeten, Thea & Gerard
