Singapore
Gelukkig heeft de camper zich goed gehouden tot de grens met Singapore. Wel de hele tijd met de verwarming op fulltime speed en toch een te hete motor. (beide koelvinnen doen het n.l. niet meer)
Aan de Singapore grens was er vanuit de douane enige consternatie, omdat er geen enkele auto Singapore in mag zonder een Singapore kenteken. Maar wij allen hadden zodoende een week eerder al een sleepdienst geregeld voor de 28e, die de camper naar de haven zou slepen. Zo gezegd zo gedaan. De camper staat onder dak totdat hij 6 mei op de boot via het Suezkanaal naar Bremerhaven vaart.
We hebben toen we na een zeer lange en uitputtende dag op onze hotelkamer kwamen, eerst een fles champagne open gemaakt. Deze had de hele reis in de koelkast vd camper gestaan voor het moment suprême !
We hebben het gehaald !!!!!!!!!!!!
Wat ‘n stad is Singapore. Op 70 km2 wonen 5,5 miljoen mensen, dus veel hoogbouw. De winkelstraat van Singapore is Orchard road. 5 km lang en alleen maar Malls. Hier kun je letterlijk: “shop until you drop”. Maar ook in alle metrostations zijn Malls van wel 4 verdiepingen en onder de grond voor verbindingen met andere malls. Van Louis Vuiton tot Bata, van Rolex tot Swatch. Alles is hier zo schoon. Vloeren in bus/metro, op straat en de stoep!! Ongelooflijk. Een raar meteorologisch gebeuren in Singapore, maar dit was ook in Maleisië, is dat er van maart tot september elke dag tussen 16 en 18u een tropische regenbui (soms ook met flink onweer), losbarst. Bovenop ‘n hotel, wat op drie pijlers staat en meer dan 2000 kamers heeft a € 300 per nacht, is een gigantisch zwembad. Wij wilden daar ook gaan zwemmen, maar helaas alleen voor hotelgasten. Nog iets aparts hier: is je auto 10 jaar oud, dan gaat deze onherroepelijk in de shredder, ook al rijdt hij nog als ‘n zonnetje. Milieu staat hier hoog in het vaandel!
Nu de reis ten einde is beginnen we pas beetje bij beetje te beseffen, wat voor ’n unieke reis we hebben gemaakt. Ruim acht maanden, 19 landen en 34.000km verder zitten we bijna aan de andere kant van de wereld ! Wat n mega prestatie voor mens en machine! Wat voor avonturen hebben we beleeft, wat voor prachtige dingen hebben we gezien, wat voor culturen hebben we mogen ervaren, wat ‘n heerlijk lokaal eten hebben we allemaal gegeten. Het is zoveel allemaal!
We moeten de landen die we hebben aangedaan op hun eigen merites beoordelen en niet vergelijken, maar sta me toe er toch een paar te noemen:
* Het koudst was het in Bhutan (-5) en het warmst in Maleisië (38)
* De goedkoopste diesel in Iran (€0.10) en het duurst in Armenië (€0,80)
* De beste infrastructuur in Maleisië en het slechtst in Myanmar.
* het lawaaierigste land was India en het stilste Lao.
* Meest open land voor ons camperaars was Thailand, het minst vrij was Vietnam voor ons.
* De brutaalste mensen in India en de meest verlegen in Myanmar.
* Het meest slechtste wegen in India en de beste in Maleisië.
* Het gevaarlijkst was het in Pakistan en het veiligst in Singapore.
* Het land wat ons het meest verbaasd heeft, in positieve zin, is Iran.
* Het vuilste land was India en het schoonst Singapore.
* De vlugste grenspassage was Georgië en de langst durende was Singapore.
* De rijkste mensen maar ook de armste in India.
* Het meest schokkende wat we gezien hebben waren de Killing Fields in Cambodja.
* Een van de adembenemendste dingen was de zonopkomst op de Anapurna in de Himalaya.
Wij zijn erg dankbaar dat we dit het hebben mogen doen, dat we zonder schade aan de auto alle landen hebben aangedaan en dat we gezond en wel zijn aangekomen in Singapore.
Aan de aardbeving van vorige week in Nepal is te zien dat alles betrekkelijk is. Waar wij o.a. zijn geweest, in Bhaktapur, is niets meer over. Rest ons slechts foto’s van de eens zo mooie middeleeuwse stad. Drukt je met de neus op de feit, dat reizen ook gevaren en hachelijke ondernemingen met zich mee brengt.
Reizen is voor ons een “way off life” geworden en we denken beiden, dat we nog lang niet zijn uit gereisd.
We willen iedereen hartelijk bedanken die, op wat voor manier, mail, WhatsApp, FB, of anderszins, met ons hebben meegereisd. Ons op de hoogte hebben gehouden van hun wel en wee en die ons als we even "stuk" zaten, ons een hart onder de riem gestoken hebben.
ALLEMAAL HEEL HARTELIJK DANK HIERVOOR!
Zondag 3 mei hopen we onze kinderen, kleinkinderen, familie en dierbaren weer in de armen te sluiten.
Einde van ’n episode !
Maleisië
Grensovergang Thailand/Maleisië ging zeer vlot. 1e stop was Georgetown, wat een eiland is, verbonden met een brug aan het vaste land, van 7 km lang. Ik had in gedachten een klein nostalgisch stadje, maar het hele eiland is eigenlijk een grote stad, met 1 miljoen inwoners! Veel Engelse koloniale huizen. Op het eiland hebben we o.a. een nootmuskaatboom gezien! De luchtvochtigheid is in Malaysia 92%, een lopende sauna dus!
Daarom was het heerlijk om naar de Cameron Highlands te gaan wat op 1500 mtr. ligt en 24 gr! Er zijn daar veel theeplantages en orchideeën. Een vlinderfarm, waar ook nog andere dieren op de hand genomen konden worden. Ik hield het maar bij ‘n vlinder!
Als we aan Maleisië denken is het vooral een ontzettend groen land. Overal Palmen in grote getale. Op weg naar het oudste oerwoud van Maleisië, (waar we op n kruising linksaf moesten) stopte er n auto en we hoorden roepen: stoer hoor, rijden met Nederlands kenteken!!
Bleek het een Nederlandse vrouw te zijn, die in de omgeving ‘n guesthouse runt. De volgende dag op internet opgezocht waar het guesthouse (met 9 mooie kamers) was en hebben wij Marja en haar Maleisische man, opgezocht. Was ‘n erg leuke ontmoeting. Van haar hoorde we, en zagen de foto's van de overstroming van december jl. Het water stond tot het dak. Ze waren net gestart, alles was nieuw, maar kon na de overstroming naar de schroot. Wat ’n pech!
Na een paar dagen aan de oostkust aan het strand van de Zuid Chinese Zee gestaan te hebben, weer dwars over Maleisië naar KL (Kuala Lumpur). De Petronas Towers zie je al van verre. Die stond de volgende dag op ons verlanglijstje. Wat een gebouw en hoogte!! Eerst met de lift naar de brug, die beide torens met elkaar verbind, daarna mogen bezoekers tot de 86e verdieping.
Dicht bij het vliegveld van KL, ligt Sepang, het F1 circuit van Maleisië. En in Gerards ogen, het mooiste F1 circuit ter wereld. Hij had ‘n topdag, want van de bewaking mochten we doorlopen en hebben op de tribune een racewedstrijd gezien. Niet de F1 wagens die reden, maar andere die volgens mij, net zoveel lawaai maken!!
In Melaka, een oude vestingstad wat in de VOC tijd veelvuldig door Nederlandse koopvaardij werd aangedaan, zijn veel overblijfselen uit een lang vervlogen tijd te zien.
Ons afscheidsdiner hadden we in Melaka, waar we van ‘n gedeelte van de groep afscheid hebben genomen. Want deze groep gaat eind mei over land, via China, terug naar Duitsland. 4 campers, waaronder wij, zouden de volgende dag naar de grens van Singapore gaan en dan richting de haven om de camper aldaar af te leveren.
En toen........begon de pech.
Het kon toch niet zo zijn dat we letterlijk in het zicht van de haven, zouden stranden......... Na trouwe dienst van 34.000 km zonder problemen, zouden de laatste 250 toch ook mogelijk moeten zijn???
Maar de motor werd heter en heter en sloeg af op de meest ongelukkige momenten. Voor ‘n stoplicht, op n druk kruispunt enz. Afkoelen is met een hitte van 34gr een langdurige kwestie. Daar kwam Nederlandse Willy z’n hulp aanbieden, maar na de dieseltoevoer gecontroleerd te hebben, of daar evt. het probleem zat, kon hij ons helaas ook niet verder helpen. Net als twee Nederlandse expats onderweg. We moesten enorm geduld betrachten voordat de motor enigszins zou afkoelen. Met horten en stoten werd de grens met Singapore bereikt.
Maar kunnen jullie je voorstellen om deze laatste 250 km van Melaka naar de grens met een buitentemperatuur van 34gr. en binnen verwarming voluit aan, om toch maar te proberen de motor mee te helpen afkoelen onderweg, voor ons was??
De laatste loodjes wegen toch echt het zwaarst!!
Nu nog één verslag te gaan en dan zit de reis van ruim 8 maanden erop. Bij aanvang van de reis, denk je nog dat het toch een hele tijd is dat je van huis bent, maar terugkijkend is het toch erg vlug gegaan.
We verlangen nu beiden naar onze kinderen, kleinkinderen, familie, dierbaren en het frisse Holland, de wind door je haren enz.
Gerard en Thea
