zaterdag 26 januari 2013

Bolivia en La Paz

Via de Chileense grens Bolivia binnen gekomen. Het maakt aanspraak op je geduld, want de paperassen die je moet invullen, fotokopieën maken in allemaal verschillende gebouwen. En dat op 4200 mtr. hoogte. De geringste inspanning brengt je buiten adem.

Wij zitten al dagen aan de coca thee. Schijnt goed tegen hoogteziekte te helpen. Thea heeft ook cocabladeren, als een soort pruimtabak in haar wangzak gedaan. Best lekker, alleen kan ze niet zeggen dat het een geestverruimend effect heeft (jammer!) Op deze hoogte begint alles bol te staan. De chipszakken, de waterflessen enz.  Ook uit de tubes loopt het direct de crème. De eitjes (zacht gekookt) voor het ontbijt, moeten hier op deze hoogte 7,5 minuut koken!

De weg naar La Paz was in regen, hagel en onweer. Een weertype welke we lange tijd niet hadden meegemaakt. La Paz is een wereldstad van 2 miljoen geregistreerde inwoners. Het ligt in een kom en is heel uitgestrekt. Huizen zijn gebouwd op hellingen, wat de wegen heel steil maakt. Down town rijden oude autobussen en collectieve taxibusjes. Toeteren is standaard. De politie is corrupt en houdt je voor niets staande, en wil cashen! De Boliviaanse mensen zijn arm en blijven arm, daar de regering ook corrupt is.

De zwarte markt floreert hier wel. Gerard heeft op de zwarte markt diesel gekocht! De diesel voor de Bolivianen is 4 Boliviano’s de liter, maar voor de toeristen is het 10. Een Boliviano is ong. 0,13 eurocent. Afgeleverd hier bij de camper kwam een Boliviaan met diesel, waar hij 5 Boliviano voor moest hebben….deal!

Het bijgeloof van de Bolivianen is groot. Deze week is er een markt waar zij allerlei miniaturen kunnen kopen (auto, huis,geld enz), en die laten ze inzegenen door een soort hogepriester en wellicht wordt dan, wat je in het klein gekocht hebt, wel realiteit in het groot! Boliviaanse vrouwen, met de karakteristieke bolhoeden, willen absoluut niet op de foto (ook niet voor geld) want dan krijgt de duivel bezit van hun ziel. Maar we hebben ze toch stiekem kunnen fotograferen.

De huisjes onderweg, gefotografeerd, zijn schamel en van golfplaten en stukken pallet wordt wat in elkaar geknutseld. Ook lemen huisjes met daken van stro, die weinig tot geen beschutting tegen de regen geven. Dit laat ons beseffen in welke weelde we leven in West-Europa.